tyrania

Wkrótce po rozpoczęciu walki ze szkodnikami ambasada sowiecka w Pekinie otrzymała prośbę rządu chińskiego, oznaczoną pieczęcią „Ściśle tajne”. W imię socjalistycznego internacjonalizmu – pisał rząd chiński- prosimy o jak najszybsze przysłanie dwustu tysięcy wróbli z sowieckiego dalekiego Wschodu. Mao musiał przyznać, że walka z wróblami okazała się szkodliwa, dlatego tę kampanie stopniowo wyciszano. Kampania przeciw czterem plagom była typowym maoistowskim „zrób to sam” substytutem opieki medycznej – była pracochłonna, lecz nie wymagała nakładów finansowych. Wcześniej Mao chciał wytępić psy, które też musiały jeść, ale zrezygnował, ponieważ chłopi potrzebowali psów do pilnowania domów, gdy sami byli na polach.

To a certain extent, all dictatorships are alike. From Stalin’s Soviet Union to Mao’s China, from Ceauşescu’s Romania to Saddam Hussein’s Iraq, all these regimes had the same trappings: the statues looming over every town square, the portraits hung in every office, the wristwatches with the dictator’s face on the dial.

“Any citizen of the Republic who flees to a foreign country or to the side of an enemy, including the seeking of asylum in a foreign embassy… (or) assists an agency or citizens of a hostile country, by serving as a travel guide or interpreter, or by providing moral or material support… shall be subject to the death penalty.”