| 605 |
Wszechświat powstał około piętnastu miliardów lat temu i rozpoczął się od niemal absolutnej prostoty. Od tego czasu zmierza ku coraz większej złożoności. Ruch od prostoty do złożoności jest spleciony z siecią i osnową wszechświata i nazywa się dążnością do złożoności. My jesteśmy jej owocem, podobnie jak ptaki, pszczoły, drzewa, gwiazdy i nawet galaktyki. I gdyby miała nas unicestwić jakaś kosmiczna eksplozja, na przykład zderzenie z planetoidą lub coś w tym guście, gdzie indziej pojawi się inny wyraz naszego poziomu złożoności, bo tak właśnie funkcjonuje wszechświat. I prawdopodobnie tak właśnie dzieje się w całym wszechświecie.
[…] ostateczna lub finalna złożoność – punkt, do którego zmierza cała ta złożoność – jest tym, co, lub kogo, możemy nazwać Bogiem. I wszystko, co sprzyja, ułatwia lub przyspiesza ten ruch ku Bogu, jest dobrem. Wszystko, co wstrzymuje, przeszkadza lub mu zapobiega, jest złem. A jeśli chcemy poznać, czy coś jest dobre, czy złe – na przykład wojna, zabijanie lub, dajmy na to przemycanie broni dla mudżahedinów – zadajemy sobie pytanie: co by się stało, gdyby wszyscy tak postępowali? Czy w naszym skrawku wszechświata to by pomagało w postępie czy go wstrzymywało? Wówczas zyskujemy całkiem jasne pojęcie, czy jest to dobro, czy zło. Co ważniejsze, będziemy wiedzieć, dlaczego jest to dobre lub złe. |
dobro zło
Bóg
|