prawda

'A new scientific truth does not triumph by convincing its opponents and making them see the light, but rather because its opponents generally die, and a new generation grows up that is familiar with it.'

Na początku grudnia, podczas konferencji w Wuhanie, Mao oświadczył, że w 1958 roku zbiory będą dwa razy większe niż w 1957, który był bardzo dobry dla rolnictwa. Peng sprzeciwił się, mówiąc, to niemożliwe, ale został zakrzyczany przez ludzi odpowiedzialnych za rolnictwo. Ich argumenty sprowadzały się do twierdzenia „Wiemy lepiej od ciebie”.

Po konferencji Peng pojechał do rodzinnej wsi; znajdowała się w tym samym powiecie co wieś, w której urodził się Mao. Jego podejrzenia co do rzetelności danych dotyczących zbiorów potwierdziły się. Peng dowiedział się o burzeniu chłopskich domów w celu zdobycia paliwa do dymarek, zamęczaniu chłopów zbyt ciężką pracą, a także o przemocy, jaką stosowali urzędnicy, żeby ich zmusić do roboty. „W niektórych regionach bicie stało się regularną i powszechną praktyką – pisał. - Ludzie są bici, gdy nie mogą wykonać przydzielonej pracy, gdy spóźniają się do pracy i gdy mówią coś, co komuś się nie podoba”. Peng zwrócił uwagę na szczególne konsekwencje zmuszania kobiet do niewolniczej roboty: nadmierny wysiłek powodował” obsunięcie macicy lub przedwczesne zakończenie menstruacji”.

Że nazwą cię kłamcą w najważniejszej gazecie Stanów Zjednoczonych?

Że zamordują w niewyjaśnionych okolicznościach?

Że nawet po śmierci wyprą się ciebie i wymażą z powszechnej pamięci?

Tak jak Pasteur napełnili butelki, ale w przeciwieństwie do niego użyli pożywki z siana a nie z drożdży. [Gotowali je, a potem] odessali powietrze z nich i pospieszyli do wysoko położonej Maladetty w Pirenejach. Wspięli się wyżej niż Pasteur na Mont Blanc. I tu […] włożyli butelki do improwizowanego inkubatora - i po kilku dniach, ku ich wielkiej radości, odkryli, że w każdej butelce roiło się od bakterii. Czyżby Pasteur kłamał!

[…] Pasteur był wściekły, nazwał Poucheta kłamcą i domagał się publicznych przeprosin. Wydawało się, że o tym kto ma rację zadecyduje rozlew krwi, a nie spokojny eksperyment.

[Po kilku latach okazało się, że] obie strony miały rację. Pouchet i jego przyjaciele używali siana zamiast drożdży, a wielki Anglik, Tyndall, odkrył, że siano zawiera małe, bardzo odporne zarodki drobnoustrojów, których nie zabija nawet wielogodzinne gotowanie! Tak naprawdę to dopiero Tyndall odkrył prawdziwą prawdę.

Nothing could convince these enemies of Pasteur [M. Pouchet, director of the Museum of Rouen, Professor Joly and Mr. Mussel, famous naturalists of the College of Toulouse] that microscopic beasts did not come to life without parents. They were sure there was such a thing as life arising spontaneously; they decided to beat Pasteur on his own ground at his own game. Like Pasteur they filled up some flasks, but unlike him they used a soup of hay instead of yeast. They [boiled them, then] made a vacuum in their bottles and hastened to high Maladetta in the Pyrenees, and they kept climbing until they had got up many feet higher than Pasteur had been on Mont Blanc. Here […] they put their flasks in an improvised incubating oven—and in a few days, to their joy, they found every one of their bottles swarming with little creatures. Pasteur was wrong! […] Pasteur was furious, denounced Pouchet as a liar and bawled for a public apology. It seemed, alas, as if the truth were going to be decided by the spilling of blood, instead of by calm experiment. [Years later it turned out that] both sides happened to be right. Pouchet and his friends had used hay instead of yeast soup, and a great Englishman, Tyndall, found out years later that hay holds wee stubborn seeds of microbes that will stand boiling for hours! It was really Tyndall that finally settled this great quarrel.