| Treść |
Tytuł |
Autor(zy) |
Ident / Data wpisu |
|
Wiemy na podstawie wielu doświadczeń, jak niebezpiecznie jest udzielać państwu prawa dowolnego drukowania pieniędzy. Czujny organ pośredniczący, instytucja niezależna i dość silna, aby móc się przeciwstawić nakazom ministra skarbu, stanowi w tym przypadku najpewniejszy sposób zapobieżenia katastrofom. Kasa Dyskontowa, chociaż zachwiana w swym bycie, cieszyła się jednak wśród ogólnego chaosu jeszcze dostatecznym zaufaniem i była uważana za dość solidną, by móc odegrać rolę regulatora. Necker zalecał użyć ją do tego celu, ale już to wystarczyło Zgromadzeniu, aby ją odrzucić. Na poszukiwanie innego rozwiązania stracono cały miesiąc. Wreszcie 19 i 21 grudnia postanowiono powołać do życia nową kasę pod nazwą Kasy Wydatków Nadzwyczajnych, którą miał zasilić wpływ 400 milionów ze sprzedaży dóbr narodowych według wykazu po sporządzeniu inwentaryzacji. Nie czekając na wpływy Kasa emitowała asygnaty również na sumę 400 milionów w odcinkach po 1.000 franków, dających 5% rocznie. Asygnaty miały być częściowo przekazane Kasie Dyskontowej tytułem zwrotu za udzielenie przez nią zaliczki, pozostała zaś reszta stanowiłaby uprzywilejowany środek płatniczy przy zakupie dóbr narodowych. Nie chodziło jeszcze o prawdziwy pieniądz papierowy, lecz o obligację hipoteczną, nie nadającą się do obrotu w transakcjach bieżących. Te 400 milionów szybko stopniały i na wiosnę 1790 roku państwo stanęło ponownie przed jeszcze większym niedoborem i w obliczu bardziej zaniepokojonej opinii. Toteż w kwietniu Zgromadzenie uczyniło dalszy krok, wywłaszczając duchowieństwo bezwzględnie. Państwo przejmowało na swój rachunek wszelkie obciążenia, a skonfiskowane dobra kościelne, nie podlegające odtąd żadnej rewindykacji, stały się bezpośrednim zabezpieczeniem asygnat, które otrzymywały teraz przymusową wartość obiegową i musiały być przyjmowane na równi z monetą brzęczącą we wszystkich kasach państwowych. Dn. 9 lipca zapadła uchwała o całkowitej sprzedaży dóbr narodowych, przy czym zapłata mogła być uskuteczniana w banknotach, a 29 września emitowano nową transzę, tym razem bezprocentowych asygnat na sumę 800 milionów dla pokrycia długu publicznego. Po roku prób i wahań rewolucja odnalazła własną politykę finansową – inflację.
|
Wielka Rewolucja Francuska
|
Gaxotte, Pierre
|
9788389920683
16.03.2011
|
|
Dla mnie więc fizyka to w istocie konstruowanie matematycznych modeli.
|
Kartezjusz
|
Robson, Dave; Garratt, Chris
|
9788387626006:89
24.11.2011
|
|
Język autora jest żywy i prosty, skrzy się od aforyzmów i celnych porównań – wciąga (immersja) w czytanie. I w tym tkwi siła i słabość jego książek. Siła w tym, że czytają go miliony, słabość – że swym przeciwnikom dał możliwość zakwalifikowania go do publicystyki, choć tak naprawdę jego dzieła są prawdziwymi pracami naukowymi.
|
Gławnaja kniga o Wtoroj Mirowoj
|
Suworow, Wiktor
|
9785995502425:292
19.02.2012
|
|